วันพุธที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

วันพุธที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2551

Happy New Year 2009

Happy New Year ทุกๆคนนะคะ

ขอให้มีความสุขมาก ๆ

วันพุธที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2551

วันอังคารที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2551

กรรมของน้องหมา

กรรมของน้องหมาราส์ส กิโลหกมีบ้านหลังหนึ่ง..เนื้อที่ 100 ตารางวา ตั้ง.อยู่ตรงกันข้ามกับบ้านผมแต่ไม่ตรงกันนะ...เยื้องไปทางซ้ายมือประมาณ 10 เมตรมีถนนในหมู่บ้านกว้างซัก 6 เมตรกั้นอยู่...บริเวณแถวนี้เป็นที่ดินจัดสรรเดิมคือจัดสรรแต่ที่ดินเปล่า...คนที่มาอยู่ก็จะปลูกบ้านแต่ถ้ายังไม่มาอยู่ก็ปล่อยทิ้งไว้...ถ้าจะพูดตามภาษาชาวบ้านคือ มีบ้านปลูกอยู่เป็นหย่อมๆ...บ้านหลังนี้ ผัวอายุประมาณ 55 ปีเคยทำงานโรงงาน..แต่ขอออรี่ รีไทร์ แล้วมาช่วยเมียซึ่งมีอาชีพ ขายอาหารในวิทยาลัยเทคนิค...ก็อยู่ไม่ห่างจากแถวบ้านมากนัก...เมียอายุอ่อนกว่าผัว น่าจะประมาณ 45 ปี..บ้านนี้มีลูกสาว 2 คน. เค้าทำอาหารที่บ้านเมื่อเสร็จแล้วจึงจะยกไปที่..ร้านขายอาหาร....ที่ตั้งอยู่ในวิทยาลัยฯ...คือเช้าทำอาหารไปขาย.เย็นขนของกลับมาบ้าน...วงจรของเขาจะเป็นอย่างนี้ทุกวัน...ผมมาซื้อที่ดินและปลูกบ้านที่อยู่นี้..เมื่อประมาณ 10 ปีก่อน..แต่บ้านหลังที่ว่านี้มาอยู่ก่อนผม...เพราะตอนที่ผมมาสร้างบ้าน....มีบ้านเขาสร้างอยู่ก่อนแล้ว..ตอนมาอยู่ครั้งแรก..ผมเห็นบ้าน เค้าเลี้ยงหมาตัวเมียอยู่ 1 ตัว และมีแมวตัวเมียอีก 1 ตัว..มาอยู่ใหม่ๆเราในฐานะผู้มาใหม่ก็เข้าไปทำความรู้จัก...ไปอุดหนุนซื้อแกง..ซื้อข้าวเขาบ้าง..ในบ้างครั้ง......อยู่มาไม่นาน..หมาเค้าก็ท้องคลอดลูกออกมา..4-5 ตัวก็ธรรมดาของหมาตัวเมีย..ไล่ๆกัน แมว..ก็ตามรอยหมา คือออกลูกมา 4-5 ตัวเหมือนกัน..ก็ธรรมดาอีก คือแมวตัวเมียก็ต้องออกลูก...ลูกหมาเริ่มโตขึ้น..เราจะได้ยินเสียงลูกหมา ร้องหาแม่บ้าง ร้องหิวนม..บางครั้งก็ร้องเหมือนเจ็บปวด คงจะทะเลาะกันเองหรือ กัดกัน.....นานๆจะได้ยินเสียง ลูกแมวบ้างเป็นส่วนน้อย...ต่อมาลูกหมาลูกแมว..ก็เติบโตขึ้น....เวลาใครผ่านหน้าบ้านที..หมาบ้านนี้ ก็เห่าหอน..ตอนที่มีตัวเดียวไม่เท่าไหร่..แต่พอมีหลายตัวเสียงก็ดัง...จากมีหมา 1 ตัว แมว 1 ตัว ผ่านไป 1 ปี มีหมาเพิ่มเป็น 5 ตัว แมวเพิ่มเป็น 5 ตัว..เดือนที่หมาติดสัด.. จะมีหมาหนุ่มจากที่อื่น.มาติดหมาสาวที่บ้านนี้.ทะเลาะกัดกันทั้งคืนไม่ได้หลับได้นอน..แมวก็ไม่น้อยหน้า..แมวตัวผู้..ก็มากัดกับแมวที่บ้านนี้เหมือนกัน..กัดกันครางกันทั้งคืน..ผมไปซื้อแกงที่บ้านเขา..เห็นหมาแมว เดินกันขวักไขว่..ก็แนะนำให้คุมกำเนิดเสีย...จะฉีดยาคุม หรือทำหมันถาวรก็แล้วแต่สะดวก...แต่เค้าบอกว่า..ลูกสาวชอบ หมาและแมว...ก็คงจริง เพราะผ่านมาผ่านไป..ที่ไร...เห็นลูกสาวแก อุ้มลูกหมาลูกแมวเป็นที่น่าเอ็นดู...เรื่องของธรรมชาติห้ามกันไม่ได้...จากคลอกแรก เมื่อโตขึ้นจนเจริญพันธ์ได้ เฉพาะตัวเมียเริ่มแข่งกันท้องอีก.และ..คลอดลูกออกมาอีก เป็นทวีคูณ..แมวไม่เท่าไหร่ แต่หมานี่สิ...เฉพาะตอนหน้าหนาว..ทั้งเห่า ทั้งร้อง ทั้งคราง..ระงมไปทั่วซอย ผมยังสงสัยว่าเขานอนอยู่ได้ไง ? ที่ดินเค้าก็ไม่กว้างขวางอะไร แค่ 100 ตารางวา..ภาพที่เห็นเป็นประจำ..คือเวลารถผมหรือรถชาวที่อยู่ในละแวกนี้..จะผ่านบ้านแก ต้องระวัง..เพราะจะเห็นแม่หมาวิ่งออกมา มีลูกตามออกมาเป็นพรวน..ไม่ใช่แม่เดียว แต่มีมากถึง 2-3 แม่ จะเป็นกองทัพหมาไปแล้ว.. บางครั้งก็มีคนมาขอลูกหมาแกไปเลี้ยง..แต่ก็เป็นส่วนน้อย.. .แต่แกชอบทำบุญ นะ.ทุกวันสำคัญทางพุทธศาสนา..แกต้องไปวัดไปทำบุญตักบาตร..พอดีใกล้บ้านมีวัดตั้งอยู่ด้วย ระยะประมาณ 1 กิโลเมตร..คนเริ่มเข้ามาอยู่อาศัยในซอยนี้มากขึ้น..รถราก็เริ่มมากขึ้น...หมาบ้านแก ไม่เคยคุมกำเนิดก็เพิ่มมากขึ้น.. ที่ผมเห็นแล้วสังเวชที่สุด..คือ ซากลูกหมาที่ถูกรถทับ น่าเป็นช่วงกลางคืน...ตัวมันเล็กคงวิ่งตามแม่ออกมา...เห็นบ่อยครับ !!ตอนนี้ลูกสาวแกไม่ค่อยอยู่ คงไปเรียนต่อ ในกรุงเทพฯ..นานๆกลับบ้าน...ซักครั้ง..ต่อมาผมสังเกตว่าหมาแมวบ้านแกเริ่มลดลงไปมาก..เหลืออยู่แค่ 4-5 ตัวเหมือนเดิม...จากเป็นสิบๆตัว...จะว่ามีคนขอไปเลี้ยงก็ไม่น่าใช่ ...ผมจำได้มีหมาแม่ลูกอ่อนลูกยังไม่อดนมอยู่ด้วย หายไปทั้งแม่ทั้งลูก...ช่วงหนึ่ง ผมไปธุระที่วัดแถวบ้าน...แล้วก็ ร้อง...อ๋อ !! หมามาถูกปล่อยที่วัดนี้เอง....ทั้งหมาหนุ่ม หมาแก่ และ หมาแม่ลูกอ่อนพร้อมลูกที่ยังไม่อดนมด้วย....ก็เป็นลูกศิษย์วัดไป...ไม่รู้เป็นบุญหรือกรรมของหมา....หรือของพระ ???ผมก็คิดว่าทีนี้แกคง..จัดการคุมกำเนิดหมาเสียที....แต่ไม่เป็นอย่างที่ผมคิด...วงจรอุบาศก์..เหมือนเดิม..พอหมา บ้านแกเพิ่มมากขึ้น แกก็เอาไปปล่อยวัดเหมือนเดิม...แกปล่อยหน้าตาเฉย ไม่ว่าหมาตัวนั้นยังมีลูกอ่อน ติดอยู่ด้วยแกก็ปล่อยไปทั้งยวงนั่น แหละ..ผมบ้านอยู่ใกล้แก..ถ้าวันไหนมีเสียงลูกหมาร้อง...เราก็รู้ว่าหมาบ้านแกออกลูกอีกแล้ว...แล้วอีกไม่นานก็หายไปอีก..แกจะปรับระดับปริมาณหมาบ้านแก อยู่ระหว่าง 4-5 ตัว...แกทำอย่างนี้มาตลอดจนถึงปัจจุบันเกือบ 10 ปี...ไม่กล้าคำนวณว่า ยอดของหมาที่แกไปปล่อยวัดจะรวมๆกันได้เท่าไหร่..ผมไม่ใช่นักสถิติเสียด้วย...?ผมยังคิดในใจว่า ทำไมแกไม่เลือกแต่ตัวผู้ใว้....เพราะไหนก็จะปล่อยแล้ว..น่าเลือกเอาเฉพาะตัวเมียไปปล่อย....แต่ไม่อยากไปยุ่งกับแกมาก..แกอาจมีปัญหาทางจิต..แต่ก็สงสัย เมียหรือลูกแก น่ามีความคิดบ้าง.? หรือเป็นโรคจิต ทั้งครอบครัว....เอ !! ผมจะปลอดภัยมั๊ย เนียะ.. เพราะบ้านอยู่ใกล้แก....กำลังเขียน หนังสือเรื่องนี้อยู่..ผมได้ยินเสียง ลูกหมาที่บ้านแก ร้องอีกแล้ว.....กรรมของน้องหมา...ในชาตินี้....แต่ชาติหน้า..คงเป็นกรรมของคนที่ นำน้องหมาไปปล่อยบ้าง..??ผมเชียร์ให้ได้รับเป็นสองเท่า ครับ !!!!